Aktualności

Jak ruchy społeczne zmieniają świat?

Zakończyło się seminarium “Sztuka gniewu czy siła spokoju: jak ruchy społeczne zmieniają świat?” organizowane przez Centrum Badań Społeczności i Polityk Lokalnych we współpracy z Zespołem Analizy Ruchów Społecznych (ZARS) oraz Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.

W czwartek rozmawialiśmy o tym, co konstytuuje ruch społeczny – wspólny cel polityczny, czy może sam fakt zbiorowego działania? Dyskutowaliśmy też nad warunkami skuteczności ruchów społecznych. Czy to, co napędza ruch to gniew, czy wspominana w tytule „siła spokoju”? Omawialiśmy też przykłady ruchów społecznych w Polsce i za granicą.

Uczestnikami pierwszej części spotkania byli dr Mikołaj Rakusa-Suszczewski z Zespołu Analizy Ruchów Społecznych (moderator), dr Łukasz Jurczyszyn, dr Michał Łuczewski, dr Paweł Kuczyński, Jakub Wygnański oraz dr Rafał Pankowski , którzy rozmawiali o tożsamości ruchów społecznych, pytając od którego momentu działania zbiorowe nazywamy ruchem społecznym i o tym, do jakiego stopnia ideologiczne podłoże ma wpływ na definiowanie podejmowanych działań jako ruchu społecznego.

W drugim panelu dyskusyjnym, którego moderatorem był Roman Kurkiewicz uwaga uczestników skoncentrowana była na skuteczności ruchów społecznych. Paweł Jordan opowiadał o Ruchu CAL, Edwin Bendyk o Obywatelach Kultury, a Agata Młodawska przybliżyła genezę i przebieg tegorocznych manifestacji „Oburzonych”, które miały miejsce w Hiszpanii i Polsce oraz protestów 20 lutego z Maroka. Uczestnicy przyglądali się odmiennym stylom działania i środkom po które sięgnęli twórcy przedstawionych ruchów.

Partycypacja to uczestnictwo, a ruchy społeczne bez uczestnictwa nie istnieją. Pojawiają się jednak pytania: Czy ruchy legitymizują system? Czy są zastrzykiem witalności odświeżającym demokratyczne wartości?
Seminarium było już siódmym spotkaniem organizowanym w ramach cyklu „Teoria i praktyka lokalnych polityk publicznych” realizowanego w ramach projektu „Decydujmy razem”.