Zadanie 6 – produkty i materiały COGREEN
ZADANIE 6 (Event 6)
Od skali lokalnej do wymiaru międzynarodowego
D6.1 – Międzynarodowe webinarium
15 listopada 2023 r. odbyło się międzynarodowe webinarium poświęcone problemowi zwieszenia skali działań i powiązań między lokalnymi, regionalnymi, krajowymi i europejskimi działaniami na rzecz zielonej zmiany.
W wyniku warsztatów zespół zidentyfikował następujące wyzwania związane ze skalowaniem lokalnych działań w ramach CO-Green. Zwiększanie skali działań z lokalnej na międzynarodową powinno być dwukierunkowe. Musi opierać się na prawdziwej komunikacji między ekspertami a społecznościami lokalnymi.
- Każda zaangażowana społeczność ma interesujące przykłady zielonych mikrozmian. Problemem jest często skala i skupienie się na ograniczonych działaniach wąskiej grupy podmiotów.
- Ważnym elementem zwiększania skali jest dobre rozpoznanie i włączenie się w działalność istniejących sieci wsparcia działających na poziomie ponadlokalnym. Istnieją koalicje organizacji, ekspertów i podmiotów publicznych wspierających zieloną transformację. Mogą one wzmocnić działania społeczności, pozwolić na zdobycie nowych zasobów i doświadczeń, umożliwić wymianę wiedzy na temat modeli i sposobów pracy.
- Projektując lokalną zieloną transformację, należy pamiętać o komunikowaniu innym naszych działań, projektów i przeszkód. Ważne jest zapewnienie narzędzi do nawiązywania relacji. Ważne są nowe media i technologie, ale także bezpośrednie kontakty i wcześniejsze doświadczenia współpracy.
- Kluczowe jest budowanie dwukierunkowych relacji i komunikacji między aktywnymi społecznościami a decydentami i podmiotami publicznymi. Ważne jest przy tym zapewnienie podmiotowości samych społeczności. Nie mogą one być biernymi odbiorcami polityk rozwojowych, muszą być w stanie kształtować je zgodnie z własnymi potrzebami.
- Definiując potencjalne sieci partnerskie, uczestnicy warsztatów zidentyfikowali szereg regionalnych, krajowych i międzynarodowych organizacji, które mogą wspierać procesy transformacji zielonych społeczności.
Uczestnicy:
Ogółem: 142 osoby z 4 krajów.
Kobiety: 100, Mężczyźni: 40, Niebinarni: 2,
Polska: 30, Włochy: 38, Chorwacja: 39, Grecja: 35
Wyniki pracy grupy 1:
Proces rozwoju społeczności powinien rozpocząć się przed wdrożeniem zielonej polityki. Należy ułatwić tworzenie nowych grup zróżnicowanych aktorów. W trakcie procesu należy budować platformy dialogu lokalnego i między lokalnego. Należy ustanowić nowe połączenia z odpowiednimi organami i podmiotami. Proaktywne zaangażowanie potencjalnych brokerów wiedzy (wybranych z uwzględnieniem kryteriów dalszego transferu wiedzy, a nie “liczebności” lub prostej “reprezentatywności/zaangażowania”). Uświadomienie tym, którzy pracują i działają na danym terytorium, dynamiki zachodzącej na poziomie ekosystemu. Celem jest kaskada działań i metod komunikacji przekazująca zaangażowanym pomysły i działania.
Wyniki pracy grupy 2:
W trakcie dyskusji grupa opracowała pięć zaleceń, które ze względu na swój uniwersalny charakter mogą być przydatne w planowaniu i prowadzeniu projektów w różnych lokalizacjach i na różną skalę. Po pierwsze, ważna jest współpraca z samorządem lub władzami lokalnymi. Warto zmapować już istniejące inicjatywy i programy. W ten sposób możemy uniknąć powielania pomysłów i potencjalnego konfliktu z władzami, których wsparcie może być ważne na różnych etapach projektu. Po drugie, przy zwykle ograniczonych zasobach, warto zdefiniować grupę docelową projektu. Ograniczenie ambicji i działań do wcześniej zdefiniowanej, stosunkowo wąskiej liczby podmiotów zwiększa prawdopodobieństwo końcowego sukcesu, nie wykluczając możliwości późniejszego zwiększenia skali projektu. Po trzecie, ważne jest, aby słuchać głosu uczestników projektu przez cały czas jego trwania. Należy być gotowym na zmianę celów lub narzędzi oczekiwanych przez beneficjentów. Po czwarte, przydatne jest włączanie inicjatyw oddolnych, które pojawiają się w trakcie trwania projektu. Choć nie są one częścią z góry określonego planu, bywają mocno zakorzenione w lokalnym kontekście i dobrze odpowiadają na potrzeby i oczekiwania społeczności. Pozwalają one również na zwiększenie zaangażowania uczestników. Wreszcie, uczestnicy warsztatów podkreślają potrzebę promocji. Co ważne, reklamowanie projektu, jego celów i poszczególnych działań pomaga promować idee stojące za projektem. Uczestnicy warsztatów wskazywali na różne przykłady koalicji ad hoc lub porozumień między różnymi podmiotami (samorządem lokalnym, trzecim sektorem, wolontariuszami) na rzecz konkretnych działań. Należy zauważyć, że tworzone w ten sposób sieci współpracy, choć pozbawione zinstytucjonalizowanego charakteru, mają potencjał do wzmocnienia i funkcjonowania także w projektach innych niż te, dla których zostały powołane.
Wyniki pracy grupy 3:
Zaangażowanie różnych podmiotów w lokalne procesy zielonej transformacji okazało się kluczowym aspektem. Mieszkańcy zostali zidentyfikowani jako kluczowi uczestnicy, a ich aktywne zaangażowanie uznano za decydujące dla akceptacji zielonych środków i realizacji zrównoważonych zmian. Władze lokalne zostały docenione za ich rolę nadzorczą i wdrożeniową we wspieraniu zielonej transformacji, podczas gdy uniwersytety i instytuty badawcze zostały uznane za cenne źródła doświadczeń, badań i innowacyjnych pomysłów. Aby zaangażować te podmioty, zasugerowano konferencje, wydarzenia publiczne i programy edukacyjne. Spektrum zaangażowanych podmiotów obejmowało administrację centralną, instytucje edukacyjne, stowarzyszenia, wolontariuszy, przedsiębiorstwa i spółdzielnie. Podkreślano kulturę współpracy w konkretnych zielonych projektach, a także wzajemny szacunek i uznanie roli każdego z uczestników. Zaproponowano horyzontalne i wertykalne mechanizmy transferu wiedzy. Zasugerowano utworzenie specjalnej strony internetowej poświęconej lokalnym działaniom w zakresie zielonej transformacji, zarządzanej przez centralnego koordynatora lub instytucję, jako kompleksowego archiwum. Podkreślono, że transfer doświadczeń i wiedzy jest zwrotnym procesem zaczynającym się na poziomie działań obywatela a kończącym się na globalnych celach na rzecz rozwoju zrównoważonego.
Wyniki prac grupy 4:
Dyskusja koncentrowała się na procesach dzielenia się wiedzą między społecznościami. Grupa, jako przykład dzielenia się wiedzą z innymi społecznościami wskazała projekt dotyczący kryzysu klimatycznego i jego wpływu na lokalne działania, prowadzony przez Zieloną Sieć regionu Primorsko-Goranskiego. Główną wnioskiem płynącym z tych doświadczeń jest to, że lokalna społeczność musi być informowane o postrzeganiu przez decydentów zmian klimatu, które wpływają na wszystkie aspekty codziennego życia. Ważne jest także komunikowanie w jaki sposób zmiany klimatu będą rozwiązywane. Grupa wskazała, że zaangażowanie społeczności oraz komunikacją z nich Z jednej strony prowokuje decydentów do rewaloryzacji lokalnych polityk, ale także angażuje aktorów spoza samej społeczności.
Wskaźniki do raportów:
- liczba osób uczestniczących w międzynarodowym webinarium: 142 osoby, w tym 30 z Polski.
Link do raportu:
Projekt CO-GREEN jest finansowany ze środków Unii Europejskiej. Wyrażone poglądy i opinie są jedynie opiniami autora lub autorów i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy i opinie Unii Europejskiej lub Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury (EACEA). Unia Europejska ani EACEA nie ponoszą za nie odpowiedzialności.
